Terug
Portret van de familie Lütjens

Portret van de familie Lütjens 1944

Max Beckmann

Zaal 25

Audio & video

Vraag maar raak

Terug

Bedankt voor uw vraag, deze is verzonden.

We streven ernaar alle vragen te beantwoorden. Maar dit zal niet altijd mogelijk zijn.

Als uw vraag beantwoord is, ontvangt u het antwoord per e-mail. De vraag en het antwoord zijn dan ook terug te zien in de Boijmans Tour.

Met vriendelijke groet,
Museum Boijmans Van Beuningen

Jannelies vroeg:
Ik vraag mij af met welke kunstwerken dit schilderij op zaal hangt, wat de zaaltekst is en waarom het schilderij bij deze kunstwerken te vinden is.
Museum Boijmans Van Beuningen antwoordde:
Dag Jannelies, omdat ik vermoed dat dit een schoolopdracht is (en ik je vooral wil aanraden het werk in het museum te komen bekijken), hou ik het algemeen: dit schilderij hangt in zaal 25 tussen andere expressionistische werken. De zaaltekst bij ‘Portret van familie Lütjens’ gaat in op Beckmanns leven tijdens de Tweede Wereldoorlog en de rol die dit portret daarin speelt. Hartelijke groeten, Tanja

Over dit kunstwerk

Dit familieportret is gemaakt in Amsterdam, aan het einde van de Tweede Wereldoorlog. De Duitse kunstenaar Max Beckmann schilderde het in zijn woning annex atelier aan het Rokin. Hij vluchtte in 1937 naar Nederland, nadat zijn werk in Duitsland door de nazi’s tot entartete Kunst (onwaardige, gedegenereerde kunst) was verklaard en hij in zijn geboorteland niet meer mocht exposeren. In Amsterdam leidde Beckmann een geïsoleerd, moeilijk en tegelijkertijd heel productief bestaan: in de tien jaar dat hij er woonde ontstond een derde van zijn totale oeuvre. De kunsthandelaar Helmuth Lütjens, directeur van het Nederlandse filiaal van de Duitse kunsthandel Paul Cassirer, was voor hem in deze periode een steun en toeverlaat. Beckmann portretteerde hem hier samen met zijn echtgenote Nelly en hun anderhalf jaar oude dochtertje Annemarie. Zij bevinden zich in de keuken van de kunsthandel–die tevens als woning fungeerde–aan de Keizersgracht. Het schilderij werd echter niet ter plaatse geschilderd, maar in Beckmanns atelier. Hij werkte aan de hand van snelle potloodschetsen van niet alleen de volwassenen, maar vooral ook van Annemarie. Helmuth Lütjens zag het schilderij pas toen het voltooid was. Hij was zo getroffen door het werk dat hij het onmiddellijk kocht.

Over de maker

Max Beckmann

Leipzig 1884 - New York 1950

Max Beckmann studeerde in Weimar in 1900 en vertrok later naar Berlijn. In 1906 ontmoette hij de kunstenaar Edvard Munch en exposeerde samen met de Neue Sachlichkeit kunstenaars Otto Dix en George Grosz. Hij gaf les aan de Academie van Frankfurt, tot hij in 1933 door het Nazi-regime werd ontslagen en een tentoonstellingsverbod kreeg opgelegd. Zijn werk werd 'entartet' (gedegenereerd) verklaard en Beckmann voelde zich genoodzaakt te vluchten naar Amsterdam. Ondanks een moeilijke periode in deze stad schilderde hij in deze periode een derde deel van zijn oeuvre. In 1947 verhuisde Beckmann naar New York waar hij drie jaar later overleed.


Objectdetails

materiaal en techniek: olieverf op doek
objectsoort: schilderij
creditline: Aankoop met steun van / Purchase with support of: Familie Lütjens, BankGiro Loterij, Familiestichting Nolst Trenité, G.Ph. Verhagen Stichting, Gemeente Rotterdam, Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed, Marlene Dumas, Ministerie van OC&W, Ministerie van Financiën, Mondriaan Fonds, Fonds 21, Stichting Bevordering van Volkskracht, Stichting Nationaal Fonds Kunstbezit, Vereniging Rembrandt, de heer F.J. de Visser, VSB Fonds 2009
inventarisnummer: 3610 (MK)